24 Ağustos 2017 Perşembe

Kız çocuğunda tuvalet eğitimi süreci



         Hamileydik, taşıdık.. Ne çıkacağını, nasıl çıkacağını merak ettik.. Çıktı bir şekilde amA bitmedi.
         Doğurduk. Emzirebildiysek sütüm yetiyor/yetmiyor, besleniyor/beslenemiyor derdi oldu. Emzirmeysek mama hazırladık gecenin köründe, sağlıklı/sağlıksız lafları türedi, duymadık. Onu da hallettik. Ama bitmedi..
        Ek gıdaya başladık. Yemek seçme/iştahsızlık  derdi oldu. Bir şekilde üstedinden geldik. Ama bitmedi...
       İki yaşında emzirmeyi bırakmaya karar verdik.. Sadece emerken sakinleşen bebeği nasıl vazgeçireceğiz derdi oldu. Onu da hallettik. Yine bitmedi..
   
      Ve büyük patlama! Bummm!!..
      Tuvalet eğitimi... Buyrun bakalım, sayın fasulyenin faydalarını, hadi.
       Beni en çok düşündüren kısımdı bu, nasıl yapılır, ne zaman yapılır hiçbir fikrim yoktu. Etraftan 1 buçuk yaşında öğret diyen bile oldu. Küçücük bebeğe eziyetten başka bir şey değil o yaşta tuvalet öğretmeye çalışmak..
       Öğretirken dövdüm, çok dayak yedi diyen bile oldu. Ona hiç girmek istemiyorum. En az üst paragraftaki kadar saçma ve canice.
      Bizimkine gelecek olursak ; Bade oturmayı öğrendiği günden beri benimle birlikte tuvalete geldi. Onu kendi küvetinin içine oturuyordum, eline oyuncak verip, bende işimi hallediyordum. Bunu Bade her yere benimle gelmek istediği için yaptım, yanıma almazsam kıyamet kopuyordu.
     Konuşmaya başladıktan sonra bana ne yaptığımı sormaya başladı. Bende söyledim,her seferinde. Ve akışına bıraktım, zaman belirlemedim. Hedef koymadım, onu zorlamadım.
    İki buçuk yaşını geçtikten sonra (yani bu yaz) yavaş yavaş telkinlere başladım.
  "artık çişini kakanı tuvalete yapacaksın,bizim gibi" dedim her bezini değiştirişimde.
   Üç ay kadar sürekli söyledim. Sonra havanın çok sıcak olduğu bir gün bezini çıkardım. Çişi gelince bana haber vermesini söyledim. İlk günler azıcık kaçırdı, farkında oldu veya olmadı. Kıyafetinin ıslanmasından rahatsız oldu. Gündüzleri bu şekilde alıştı.
    Lazımlık kullanmadım. Klozetin üzerine çocuk için yapılan oturaktan aldım, çok hoşuna gitti daha hevesle tuvalete gitmeye başladı.
    Geceleri 10 gün kadar bezlemeye devam ettim.
    Fakat büyüğünü yapmadı, üç gün tuttu. Üçüncü gün biraz kaçırmış, babası hemen götürmüş yapmış. Fakat sonraki üç gün yine tuttu, tutamayacak hale gelince altına yapmaya kalktı. Kıyamet koptu evde, mümkünü yok tuvalete gitmedi.
    Sonra avm de dolaşırken birden çişim geldi dedi poposunu tutup, meğer büyük gelmiş. Oradaki wc de hallettik. O günden sonra düzeldi.
 
   Diyeceğim o ki ; akışına bırakın, kasmayın. Çocuk hazır olunca anlarsınız zaten. Bir kalıba sokmaya çalışmayın, girmez. Akademik kitaplar belki bir fikir verir ama orada yazanları birebir uygulamaya çalışmayın, tutmaz.

  Her çocuk farklı.. Onların tercihlerine saygı duyun, üstelemeyin.

  Altına yapan yetişkin var mı? Yok. Demekki eninde sonunda öğrenecek, derdiniz nedir yani? Amaaaann.

   Sal gitsin...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bu çocuklar bizimle mutlu mu?

               Anladığım kadarıyla çocuk dediğimiz yaradılış, mutlu doğuyor ve hatta mutlu olmaya devam ediyor. Ta ki sahip olmayı öğr...