Merhaba
Uzun bir ara oldu,ama olsun yine buradayım hamdolsun ❤️
Bugün pek çok taze annenin başından geçen bir süreci, kendi sürecimi paylaşacağım. Verdiğim bilgiler tamamen kişisel olup yargılamaya kapalıdır, çünkü geçti gitti, dünde kaldı. Düzeltebildiğim kadarını düzelttim, düzeltemediklerimden ders aldım, sayfayı kapadım.
Dileğim kendi sürecinizi yaşarken, kendinizi yormamanız, çünkü bitiyor yani bir gün, kasmayın 😊
Gelelim benimkine, benim sürecim hala bitmedi mesela, hatta anne sıfatını aldığımız anda başlayıp, son nefese kadar devam ediyor diye düşünüyorum.Tabi bu sürecin ömre yayılırken izlediği "bana göre" çok ağır, ağır, hafif ağır, orta ve hafif olmak üzere 5 evresi var.
Çok ağır ile başlayalım;bebeğimi kucağıma almamla başladı, emzirmek istemiyorum diye yırtındım, ikna etmeye çalıştılar beni, bende onları 😊 Götürün mama verin dedim, benim sütğm yok dedim ve sonunda yenildim. Bir bebek vardı kucağımda ve beni emiyordu! İnanılmazdı! Sabaha karşı oluyordu bunlar, ameliyat için uyutulduğum 15 dakikayı saymazsak, hiç uyumamış,dinlenmemiş, sancı çekmiş biri anne olmuştu. Al sana ağır evre!
Şaka şaka, korkmayın :) İşkence gibi anlattım o kadar yahu, sakin olun. Yeninin o eşsiz gücü var ya, bütün boşluklarıma sızdı, beni ele geçirdi ve nakavt etti. Sersemlemiştim, o yüzdendi bu serzenişlerim. Kesiğin sızısı, bebeğin acıkıp habire ağlaması, gaz sancısı, sütün yetmemesi, yorgunluk.... Hayat bana sağlam bşr bir yumruk çakmış gibiydi.
Sonra eve geldik, tam 40 gün hep aynı yerde oturdum, oturduğum yerden kalkamadım, tuvalete zor gittim, yemeğimi zor yedim. Çünkü Bade çok gazlıydı, sadece emerken ve kucağımda uyuyabiliyor, sakinleşiyordu. Bırakınca yaygarayı koparıyordu. Hayat, dışarda akıp gidiyordu, ben koltuğumdan seyrediyordum. Geceleri iyice gazını çıkartıp, mamayla karnını doyurup beşiğe yatırıyordum. Gece, gündüzden daha rahattı. Eşim geceleri mama hazırlamaya yardım ederdi, zaten tek yaptığı da buydu. Bade doğduktan sonra dışarda daha çok vakit geçirir oldu. Hamilelikte tavan yapan hormonlarım, doğumla birlikte deniz seviyesinden daha aşağılara inmişti zaten, bir de onunla kavga ediyordum, Allahım çok yorucuydu :(
Çok ağır evre işte bu 40 gündü.
Ağır evre, bebeğime alıştığım yada onunla yaşamaya alışmayı öğrendiğim bir süreçti, ki bu 4. Aya kadar sürdü.
Hafif ağır olansa; 6. Aya kadar sürdü. Uykusu düzelmeye başladı, gaz sancısı iyice azaldı, kilo aldı, gülmeye başladı. Derken bu evre de böyle kapandı gitti.
Orta ve hafif evreler 2. Bölümde...
Takipte kalın güzellikler ❤️
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder